Beste Albert Heijn,

Jullie proberen mijn relatie kapot te maken en ik pik dat niet. Kijk, ik ben een romantische man. Als ik na mijn werk bij jullie kom voor een flesje Grenache en twee kipfilethaasjes, dan neem ik vaak ook nog even een bosje bloemen mee. Zo ook afgelopen week. Thuis snijd ik ze schuin af en gaan ze in een vaasje op tafel. De kip smaakt gewoon lekkerder met een bosje roosjes erbij.

Dat het eerste blaadje al viel nog voordat de haasjes achter kiezen waren, kon ik door de vingers zien. Maar dat de volgende dag drie bloemen op half zeven hingen, gaat er bij mij niet in. “Mooie en eerlijke rozen uit Afrika”, las ik op jullie website. Ik denk dat de reis een beetje te lang voor ze is geweest.

Ik las verder. “Onze rozen slapen. Zodra ze uit de biologisch afbreekbare verpakking worden gehaald worden ze wakker en zijn ze klaar voor een vaas.” Zulke teksten maken me dus echt woest. Het is gewoon een bos bloemen met een stuk plastic eromheen. En slapen of niet, het is gewoon kutkwaliteit.

Weet je, het is voor een man al moeilijk genoeg om het zijn vrouw een beetje naar de zin te maken. Ik kan ook gewoon na een vermoeiende dag op mijn werk naar huis rijden, thuis mijn joggingbroek aantrekken en voor de tv gaan hangen. Maar dat doe ik niet. Ik doe moeite. En een beetje medewerking van jullie kant zou geen kwaad kunnen.

Eigenlijk weet ik niet of ik de volgende keer nog wel een tussenstop maak bij jullie bloemenafdeling. De teleurstelling zit diep en met een bloemetje kunnen jullie dit niet meer goedmaken.