Van die kleine onopvallende berichtjes in de kantlijn van de krant. Dat zijn vaak de leukste. Zoals deze: ‘Man loopt dubbele marathon met koelkast op de rug’. Het bleek te gaan om Tony the Fridge, een 49-jarige Brit. Op zijn website had hij aangekondigd de marathonafstand viermaal achter elkaar te willen lopen, maar een zonnesteek en een wispelturige maag verpestten zijn plannen.

Wat een kutsmoesjes, dacht ik toen ik dat las. Als je op je website zet dat je 168 kilometer met een koelkast op je rug gaat rennen, moet je niet na 84 kilometer het bijltje er al bij neer gooien. Dan kun je wel een 42 kilo zware koelkast op je rug hebben, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een slapjanus. Een watje. Een afhaker.

Bovendien, een wispelturige maag? Dat zou hij ook wel aan zichzelf te danken hebben. Tony heeft onderweg gewoon honger en dorst gekregen en zijn eigen koelkast lopen plunderen. Maar als je met zo’n ding op je rug loopt, staat-ie natuurlijk niet aan. Een verlengsnoer van 42 kilometer lijkt me zeer onwaarschijnlijk, dus onze Tony heeft vast een bak bedorven Chinees weg zitten kanen en zure melk gedronken.

Nee, dan Dennis. Die krijgt mijn respect wel. Dennis stond ook in de krant omdat hij de marathon van Rotterdam per ongeluk had uitgelopen. Hij deed mee aan een tien kilometer loop, maar belandde ineens op het parcours van de marathon en besloot toen 32 kilometer extra te lopen. Ongetraind. Weliswaar zonder koelkast, maar Dennis had van te voren ook niet aangekondigd dat hij met koelkast zou lopen, dus niemand verwachtte dat van hem.

Als die Tony een echte vent is, bindt-ie de volgende keer geen koelkast, maar een wasmachine op zijn rug. Onze elektrische wasvriend is deze week stuk gegaan en ik heb gemerkt dat het een zwaar apparaat is om van zolder naar beneden te krijgen. Sterker nog, ik ben een sportieve vent, maar ik betwijfel of ik daar marathons mee kan lopen. Dennis denk ik wel. Die moet je gewoon zonder laten beginnen en dan na een paar kilometer ineens een Miele op zijn rug binden. Dan loopt-ie gewoon door. Daar kan Tony nog wat van leren. Met z’n watjeskoelkast.