– Kom jongens, we gaan naar bed.
— Maar Umizoomiz is nog niet afgelopen.
– Maakt niet uit, het is bedtijd.
— Ahhhhhhhuuuhhuhuh
– Huilen helpt niet, we gaan gewoon naar bed.
— Mogen Dora en Boots mee naar boven?
– Nee, die horen beneden.
— Waarom dan?
– Omdat je ze de vorige keer boven had en toen moest ik weer boven komen omdat ze van jou naar beneden moesten.
— Oh

– Duuk, kom jij ook mee naar boven?
— Nee, want ik sta op de kop op de bank en ik kan niet meer terug.
– Niet zo flauw doen, het is al laat, kom op.
— Maar ik kan echt niet van de bank af komen.
– Duuk, ik zeg het niet nog een keer.
— Okeee [diepe zucht]

– Niet duwen op de trap, gewoon achter je zusje blijven.
— Ja maar Robin was gisteren ook al als eerste boven.
– Maakt niet uit, het is geen wedstrijdje… Nee jongens, niet naar het grote bed, gewoon naar je eigen kamer. Duuk wil je niet gaan spelen maar gewoon je pyjama aandoen.
— Papa, mag ik zelf mijn pyjama aandoen?
– Ja Robin, je mag zelf je broek aan doen, je shirtje doe ik. Duuk wil jij je pyjama even aan doen?
— Papa, waar is Nijnie?
– Die zoeken we zo wel, we zijn nu met je pyjama bezig. Duuk heb je je pyjama al aan?
— Papa, wil je me helpen, m’n mouw zit niet goed.
– Ja, ik kom eraan.
— Ahhhhhhhuhuhuhuhuhuhuh
– Robin, niet huilen, gewoon de wc-bril omlaag doen, de wc is niet eng.
— Papa wil jij dat doen?
– Ja, ik kom eraan. Duuk kom je zo ook tandenpoetsen?
— Papa, wil je Nijnie even meenemen. Nijnie moet naar mij kijken als ik tandenpoets, zet hem daar maar even neer papa.
– Oke Robin, mondje open. Duuk kom je ook in de badkamer?
— Papa, je moet mij zoeken.
– Nee, ik ga je nou niet zoeken, kom nou tandenpoetsen, het is al laat. Robin, ga maar vast naar je bed.
— Okay.
– Papa, niet zo hard poetsen hè?
— Nee Duuk.
– Papa, Nijnie is nog in de badkamer, wil jij Nijnie even meenemen?
— Ja Robin, Duuk kom je ook naar bed.
– Ja even nog een slokje water, nee papa niet al het licht uit doen, zo kan ik toch niets zien als ik een slokje water drink.
— Sorry Duuk.

– Papa heb je Nijnie meegenomen?
— Ja Robin, ga maar zitten, verhaaltje. Vandaag is het 6 januari. Een verhaaltje van Toy Story vandaag.
– Die vind ik eng, die wil ik niet, ik wil prinsessen.
— Gisteren deden we prinsessen Robin, het is iedere dag iets anders.
– Papa, wie is dat?
— Dat is Buzz.
– En wie is dat?
— Dat is Woody, maar laat me nou even lezen.
[…leest, 2 minuten….]

— Zo en nou slapen jullie. Weltrusten Robin.
– Nee, geen kusje, alleen meisjes mogen kusje geven.
— Okee, dan niet, dag Robin. Weltrusten Duuk.
– Nee papa, ik heb mijn sokken nog aan, die moet jij uittrekken als ik zo onder de dekens lig en jij moet toch nog een knuffel voor mij uitzoeken.
— Oke, alsjeblieft.
– Dank je, hé papa, je had toch gisteren beloofd dat je nog een gehaktballetje van mij zou maken?
— Okee, komt ie.
[… maakt gehaktballetje…]

– Papa, wil je flap flap doen.
— Nee, lekker slapen jongens.
– Papa, Robin bedoelt Flip en Flap. Wil je Flip en Flap nog even doen, die heb je al heel lang niet meer gedaan.
— Nou vooruit, maar gaan jullie dan slapen?
– Ja papa
[… doet Flip en Flap…]
— Nou jongens, nou lekker slapen he.
– Papa, je bent het dromenliedje nog vergeten.
— Oh ja, nou kom, doen we nog even het dromenliedje.
– Papa, papa?
— Wacht even Robin, ik ben nou bij Duuk
[… zingt dromenliedje…]

— Wat is er Robin?
– Als ik vier ben, dan ga je voor mij ook dromenliedje zingen hè?
— Ja, tuurlijk meisje, lekker slapen.
– Papa papa papa?
— Wat is er Duuk?
– Wil je de volgende keer weer het vriendenliedje doen morgen?
— Ja tuurlijk, lekker slapen.
– Lekker slapen.